زن ه ا

جامعه ­ی مدرن قوانینِ جدید می­طلبد و این قوانین، گاهی به فروپاشی آنچه که از دلِ این قوانین به بار آمده است می انجامد.این فروپاشی و از هم­ گسیختگی به دلیل ماهیتی که جوامعِ در حال گذر از سنت به مدرنیته پیدا می­کنند، بیشتر زن ها را در معرضِ آسیب قرار می­دهد.

از یک سو جذابیت­های دنیای مدرن و از سوی دیگر سنت­های پیشین در تقابل هم قرار می­گیرند و در این میان چیزی که منجمد و فرتوت میشود، "منِ" تعریف شده از یک زن است.

از دست دادن در این فضا امری عادی می­شود و زندگی در یک فضای افسرده به جمود می­انجامد. اگرچه زندگی با پوسته­ی مدرن و درون سنتی خوش­رنگ بنظر می­رسد اما چیزی که در این میان محو می­شود، لبخند است!

                                                                                      مهران نیک سیما

با ياد خاطراتِ ديروز و هنوز، خيره و مات در چشمانِ تو بي اعتنا به هياهويی كه مرا در بند می­كشد  هم آغوشِ باد پرسه می­زنم در خيابان­های اين شهرِ شلوغ!

همه­ جا، هرلحظه،  دمادم حضور است و حضور ..... و مني كه براي حفظِ این حضور و نسپردن به  دست فراموشكارِ فراموشي، گاهي دست به ثبت مي زنم!

 فرقي ندارد سوژه باشم يا شكارگر سوژه ­یی ناب، مهم فقط همين حضورِ دمادم است.

من، تو و جرياني تا اقليم ناكجا، كه هر لحظه مي خواند ما را ...

                                                                                      مرجان سید طاهری