ذهن نو، قاب دست دوم

با بازی های فرم و سیر در فضاهای گاه سه بعدی و گاه دو بعدی، می­توان اشیاء را در آنِ واحد از زوایای مختلف دید. اما با انتخابِ بخش­هایی از آن زوایا و تلفیقِ فضاهای عکس درهم می­توان نوعی تغییر در زاویه­ی دید، در  دنیایِ پیرامون ایجاد کرد و هر شیئی را از قیافه­ی  مرسوم خارج کرده و تنها با خطوط و سطوحی جدید ارائه نمود.

بسیار خرسندم که در فضای ایجاد شده، مجموعه­ی عکس­های پیش رو، که حاصل دو سال تجربه اندوزی­ام است را، با مخاطبین گرامی به اشتراک می­گذارم. لازم به ذکر است که در هیچ یک از عکس­ها هیچ گونه ویرایشی جز اصلاحِ نور و رنگ و تصحیحِ کادر صورت نگرفته است.

در این مجموعه آثار، اساسِ شکل گیریِ ایده، از تاثیرات نور و سایه­یی که ویدئو پروجکشن بر اشیاء و سطوحِ روبروی خود به­جای می­گذاشت، شروع شد.

رنگ، جنس و بافت دیوارها، حجم­ها، آیینه­ها، شیشه و ذره بین­ها، ظروف شیشه­یی حاویِ مایعات، خاک و گرد و غبار، دود، پارچه و ... سطوحی بودند که ویدئو پروجکشن بر روی آنها می­غلطید و تصویر خلق می­کرد.

در این راستا تلاش برای نزدیک شدن به فضای کوبیسم و انتزاعی در عکاسی، دریچه جدیدی را به رویم گشود.

خلقِ حس سه بعدی بر روی سطحِ دوبعدی و قاب بندی­های خاص مرا هرچه بیشتر به ذهنیتم نزدیک کرد.

کوبیسم با به کارگیری اشکالِ هندسی، که طرح­ها را مسطح و هموار می­کند و با استفاده از سطوح، فضای خردشده و یا اشکالی که روی شکل­های مجاورشان می­غلتند یا از آنها عبور می­کنند، حسِ مبهمی از فضا را میآفریند، فضایی کاملا ساخته شده و متفاوت با هر آنچه تصورِ دیدن میشود.

آبستره یا انتزاعی که هیچ صورت یا شکلِ طبیعی قابلِ تشخیصی در جهان ندارد، از هر گونه تقلیدِ طبیعت یا شبیه‌سازی به مفهومِ مرسوم آن در هنر روی می‌گرداند و فقط از رنگ و فرم‌های تمثیلی و غیر طبیعی برای بیان مفاهیم خود بهره می‌گیرد.

 عکسهای استفاده شده در این مجموعه، عکسهایی از تصاویرِ بایگانی خودم، عکس­برداریهای جدید و خاص برای این منظور و از همه مهم تر عکسهایی از عکاسان دیگر که به فضای کاری من شبیه بودند را شامل می­شد.

عکس یا هر اثرِ هنری اصل، در پست مدرن اهمیت ندارد. "بازتولید"، تصویر را در برابرِ دید میلیون­ها نفر قرار می‌دهد، در غیر این­صورت، آن اثر را هرگز نخواهیم دید، زیرا ما نمی‌توانیم در هر جایی که اصل اثر وجود دارد، حضور پیدا کنیم.

عکاسِ پست مدرن می­تواند به سادگی با تصاحبِ اسناد بصری از منابع گوناگون، آنها را به نحوی که صلاح می‌داند، دوباره قاب‌بندی و از آنها عکاسی کند.

 بر مبنای این اندیشه، استفاده از عکس­هایی غیر از عکسهای خودم را در خلق آثارم جایز پنداشتم.

من با الهام از ایده های رایج و غالب در مفاهیمِ کوبیسم، انتزاعی  و مفهوم "بازتولید" اثرِ هنری،  تلاش کردم تا با بهره گیری از ابزار و عناصر متفاوت، بیشترین نزدیکی را به مفاهیمِ فوق پیدا کنم.

در پایان از تمامی همراهانم از روز اول تا پایان کار تشکر می­کنم.

شاید هر کدام اگر در دایره همکاری نبودند، این آثار امروز بر روی دیوار گالری نقش نبسته بود.

ملک میراب زاده 1395