این گِل های زنانه

از خط‌هاي بريده بريده شروع شد.
از مشق‌هاي اولِ دبستان، خط، نقطه. خط، نقطه. نقطه به نقطه، موبه مو، چهره به چهره رو به رو .
از تپه‌هاي شن، سرشته با گل وخاكِ كوير آميخته با شب، بلوغي شکل میگیرد، مي‌نشيند برغباري در بايگاني ذهن و اينك ريخته شده‌اند روي بوم و منِ حل شده‌اي بينِ خطوطِ ممتد …
در كبودي رنگ‌هايم بخوانیدم.
زني درخت اخته ته كوچه را تكاند!
       فرشته نظریان – بهار 1396