سایه سار

برگی از رازها  خواهد ریخت

بر تنِ پاییز یخ زده فردا

آتش خواهد خفت

و پیر خواهد شد آن درختِ آسمانی.

خواب تمام هستی ناتمامِ مرا بلعیده است.

رویا چنان تاریک است که دیگر روباه های سرخ آرزو در جنگل های بیکران پیدا نیستند.

مجنون شده ام

اما...

در شب زایش درد رنگی خواهی دید بر سر انگشتانم

اشاره خواهم کرد...............به راز.

پاییز ۱۳۹۶ - مَهراد وکیلی (هوکا)