نمایشگاه شامل ۱۶ تابلوی نقاشی‌خط و یک اثر حجمی از هنرمندانی از جمله؛ فریدون آو، علیرضا آستانه، محمد بزرگی و عذرا عقیقی‌بخشایشی است.

در آثار عذرا حقیقت‌شناس کلماتی درهم تنیده با رنگ سیاه مشاهده می‌کنیم که گاهی صفحه سفیدی از میان آن‌ها نمایان می‌شود. تقابل این سیاهی و سفیدی حالتی از هستی و نیستی و تقابل قدیمی سیاهی و سفیدی را در کنار هم نمایان می‌کند. همچنین در برخی از این آثار گاهی یک لکه سیاه لجوجانه روی کلمات را پوشانده است؛ گویا خطاط نوشته است اما در پایان شجاعانه یا بی‌رحمانه خط بطلانی روی نوشته‌های خود کشیده است.

به گفته هنرمند در بیانیه این نمایشگاه «سیاهی در آثار اخیر من نه خط بطلان، بلکه آغازی بر پیدایی است.

سیاهی باشکوهی که با وجودش، نقش پررنگ نور را یادآور است. اساسا معنی و مفهوم هستی در تضاد با نیستی قابل درک است.

تاکید من بر حضور سیاهی که با عمق بی‌نظیرش، نهایت و ابدیت را نمایان می‌کندبا مدد فرم‌هایی با آزادی حرکات دست، دقیقا بر حضور نور و تلالو هستی ازلی است.»

اما آثار محمد بزرگی رنگ و درخششی از کلمات است که به شکلی هنرمندانه فارغ از وجه کاربردی آن بلکه به شکل یک کاراکتر تصویری ترسیم شده است.

طبق گفته هنرمند، این آثاری که روی بوم نقاشی نمایان شده‌اند همچون گِل‌بازی در دست یک کودک بازیگوش است با کنجکاوی با آن بازی می‌کند، گِل به دستانش می‌چسبد، دلمه می‌شود، دایره می‌شود یا به بی‌قاعده‌ترین شکل جهان را به خود می‌گیرد اما رویای بی‌تناظر یک کودک را عینیت بخشیده است.

گویا این کلمات درهم‌آمیخته که به شکلی هنرمندانه در هم تنیده شده‌اند و گاهی درخشش آن‌ها در کنار تشویش تصاویر چشم را به خود خیره می‌کند، بخشی از وجود هنرمند معاصر را به تصویر کشیده است.

همچنین بخشی از کتاب «فریدون فرشته نبود» که شامل گفتگوی شهروز نظری با فریدون آو است به عنوان بیانیه این نمایشگاه نوشته شده است: «سالها قبل به سای تامبلی می گفتم که ما برای نوشتن (کالیگرافی) و کلمه (لاین) در معنای خط کشیدن، از یک کلمه مشترک استفاده می‌کنیم. کالیگرافی برای من استفاده از شمایل نوشتن است نه خود نوشتن که کلمه و حروف معنا داشته باشند.»

علاقه‌مندان می‌توانند تا ۲۰ اردیبهشت ماه برای بازدید از این نمایشگاه به گالری نگر به نشانی تهران، زیر پل کریمخان، بعد از تقاطع ایرانشهر، پلاک ۱۵۴، زنگ دوم، طبقه اول مراجعه کنند.