دیس گاست

دیسگاست
اغلب چنین پنداشته می‌شود که امر زیبایی‌شناسانه فقط بهانه‌ای برای نمایش عواطف مثبت است. اما در هنر، گاهی فرم، اجرا و  ارائه برای ترسیم و تبیین احوالات و امور ناخوشایند به‌کار می‌رود و مفاهیمی همچون انزجار، رنج، نگرانی و زشتی را حمل می‌کند. همین مفاهیم می‌تواند آینه‌گردان پررنگ هشدارها و آگاهی‌بخشی، درباره بی عدالتی‌ها و موانع متعدد فردی و اجتماعی باشد.همیشه هنرمندانی در طول تاریخ با فاصله گرفتن از پروسه زیبایی‌شناسانه جاری، و سلیقه عمومی و با عبور از تشریفات استادانه و گرایشات بازار، هنر مختص خود را  جستجو و خلق می‌کنند. معمولاً ذائقه  فردی این هنرمندان برای نمایش با ذائقه اجتماعی و هنر فربه در تضاد است. سالن مردودین در قرن نوزدهم فرانسه نیز محل بروز چنین رفتاری شد. هنرمندانی که رای داوران را برای حضور در «سالن» سلطنتی به دست نیاورده بودند، آثار خود را در سالن مجاور آن، به نمایش گذاشتند.
آثار ارائه شده -از طرف چند هنرمند هم نسل- در این نمایشگاه نیز تلاش و مقاومتی است در این راستا.

عیسی جباری - بهار 1402

دریافت کاتالوگ نمایشگاه

final catalogue.pdf